برنامه ریزان قبل از اینکه به شیوههای اجرائی و عملی بپردازند باید در مورد عناصر برنامه ریزی تصمیم گیری کنند. در حوزه طراحی برنامه عناصر تشکیل دهنده یک برنامه درسی مطرح میگردد و در حوزه برنامه ریزی درسی چگونگی کاربرد و اجرای این عناصر بیان میشود. درباره عناصر با اجرای برنامه درسی میان صاحب نظران برنامه ریزی اتفاق نظر و اجماع وجود ندارد و دامنه وسیعی را از یک تا ن عنصر در بر میگیرد برخی تصمیم گیری ها درباره یک عنصر نظیر نتایج یادگیری و برخی دیگر محتوا را حوزه کار برنامه ریزان درسی قلمداد کرده اند. در خصوص این که عناصر برنامه کدامند تا بر مبنای آن بتوان تعادل میان عناصر و تناسب آنها را با انتظارات و آنچه که مطلوب است. مشخص کرد، دیدگاههای متفاوتی عرضه شده است.

مجموعه فعالیت هایی که در برنامه ریزی درسی صورت می پذیرد شامل طراحی برنامه درسی و تدوین برنامه درسی است. در طراحی بایستی جهت گیری های برنامه درسی مشخص باشد.

 در برنامه درسی عموماً چند نوع جهت گیری وجود دارد:

 ۱. موضوع محور بودن برنامه درسی در برنامه درسی موضوع محور، یادگیری مکانیکی است. هدفها و مراحل مختلف یادگیری از قبل تعیین می شوند و برنامه درسی از پیش تعیین و سازماندهی میگردد. روش خطی است و بر حجم مطالب و محتوا تأکید بیشتری می شود تا بر فرایند یادگیری.

2. فراگیر محور بودن برنامه درسی در این برنامه ویژگیها و نیازهای یادگیرنده مورد توجه قرار میگیرد و آموزش بنا به ویژگی یادگیرنده، انفرادی تر می شود.